حرکت اين مسئول فرهنگي بسيار زننده و در عين حال بعيد از جانب يک شخصيت دانشگاهي بود و ما هم به نوبه خود آن را محکوم کرده و از نمايندگان و مسئولين منطقه اي و کشوري درخواست رسيدگي بيشتر و بهتر نسبت به اين حرکت که باعث رنجيدگي مردم اين مناطق از ايران اسلامي شده است را داريم.
متاسفانه در اين بين کسي ازخود نمي پرسد که چرا چنين شد و چطور يک مقام فرهنگي (!) اجازه چنين جسارتي را به خود مي دهد؟ چرا بي احترامي ها نسبت به قوم لر اينقدر زياد شده است!
اگر کمي اين موضوع توهين به قوم لر را ريشه يابي کنيم به موضوعات مهمتر و دردناک تري مي رسيم و آن چيزي نيست جز کم کاري و خود کم بيني خودمان.
چطور مي شود که يک نفر لر باشد ولي خودش يکي از منابع اصلي جک هاي ضد لري باشد!؟
چطور مي شود کسي لر باشد ولي در خارج از مناطق لرنشين خود را غير لر بداند!
چطور مي شود که کسي لر باشد ولي در مورد آموزش زبان لري به فرزندانش کم کاري کند؟
چطور مي شود که کسي لر باشد ولي از تاريخ غني گذشتگان خود بي اطلاع باشد!
مثال ها از اين دست زياد است و متاسفانه اينها نشان دهنده عدم اعتماد به نفس کافي و ارق به موطن که در نتيجه موجب غرق شدن در فرهنگ هاي مختلف و فرهنگ غالب هر کشور مي شود که اين خود مشکلات عديده اي را در آينده به وجود مي آورد که شرح آن در اين مطلب نگنجيده و خود نيازمند نوشتار چندين صفحه اي است.
اگر کمي به تاريخ بسيارغني و فرهنگ و رسومات گذشته و همچنين غناي بالاي زبان شيرين لري تامل و تفکر کنيم يقيناً به اين نتيجه خواهيم رسيد که ما نه تنها نبايد در مقابل فرهنگ ها و زبان هاي ديگر عقب نشيني بکنيم بلکه مي توانيم خود صادرکننده آن باشيم و اين کار فقط و فقط با مطالعه بيشتر درمورد خود و تاريخ گذشتگانمان ميسر است.
اميد است با تکيه بر معنويات لري و ايراني و اسلامي و با توجه به اين که قوم لر هميشه يکي از ارکان استحکام ايران زمين بوده است بازهم بتوانيم مانند گذشته باعث سربلندي قوم خود و همچنين ايران اسلامي گرديم.